Gaj

O wy,
Dryfujący kruchą szalupą,
Pragnący posłuchać
Fal rozśpiewanych, co niosą łódź moją,

[Zrezygnujcie z rejsu, a powiadam:],
Mnie tracąc, siebie nie ocalicie.

Przecieram szlak, którym nikt nie podążał
Minerwa mym tchnieniem, Apollo kurs wyznaczy
Dziewięć Muz wskaże Niedźwiedzicę. 

Tłumie, coś płynął słuchać mnie ciekawy,
Łódką w ślad mojej śpiewającej nawy,

[Zawracaj wiosłem w brzegi za pogody,]

Nie tobie za mną żeglować przez morze,
Tracąc mnie z oczu zabłądziłbyś może.
Ja płynę dotąd w nieżeglowne wody,
Żagiel mój tchnienie rozdyma Minerwy,
Apollo ster mój, grono Muz dziewięciu
Gwiazdą niedźwiedzic wzrok żeglarza nęci.

(tłum. Julian Korsak)
http://poezjadzwieku.blogspot.com

/2012/07/weronika.html