Gaj

raz słońce tak się zmęczyło, że zasnęło

w łonie zielonego jeziora. głęboko. 
ludzi bolała ta ciemność. ona zlitowała się,
przyszła między nas.

śniłem, a może to była jawa. 

​

przyszła dziewczyna o perłowych włosach.

tak, stało się -ziemia jak dawniej zielona

i niebieskie niebo. tak. przyszła jedyna

dziewczyna o perłowych włosach.

 

śniłem a może to była jawa.

wcześnie wstał świt. ona wróciła

za niebieską górę, między kwiaty. 

w domu mały niebieski słoń 
opowiada bajkę, a w jej jasnych

perlistych włosach zasypia światło.
tak żyje ta dziewczyna, o perłowych włosach.

śniłem a może to była jawa.

odtąd perłowe włosy sięgały głęboko

w morze. tak przychodziła dziewczyna

o perłowych włosach.

śniłem, czy może to była jawa.

kiedy jestem bardzo samotny,
spada do mnie jedna, mała gwiazda
 - śnieżnobiała perła. biały kamień, 

jak zbłąkanego wędrowca niechże

mnie prowadzi.

 

śniłem czy może to była jawa

 

obudź się dziewczyno o perłowych włosach.
czekaj na mnie obok perły, pomiędzy

niebem a ziemią. tak wołam do 

dziewczyny o perłowych włosach

śniłem czy może to była jawa.

czekam na ciebie za perłą, pomiędzy

niebem a ziemią. tak odpowiedziała 

dziewczyna o perłowych włosach.

śniłem czy może to była jawa.